29 بهمن برابر است با جشن سپندارمذگان یا اسفندگان. جشنی که با مهر و عشق و فروتنی همراه است و به عنوان روز زن، مادر و عشق شناخته می شود.

در گاهشمار زرتشتی هر ماه 30 روز دارد و هر کدام از روزهای ماه نیز به یک نام شناخته می شود. سپندارمذ نام پنجمین روز هر ماه است که از سپنتا آرمیتی گرفته شده است و به معنی مهر و عشق و فروتنی است.
با توجه به معانی این کلمه اوستایی، و زایندگی و فروتنی زمین، آن را نمادی برای این ایزدبانو می دانند.

از سوی دیگر آخرین ماه سال که اسفند نامیده می شود نیز در واقع همان سپندارمذ یا سپنتاآرمئیتی است که در گذر زمان تغییر یافته است. بدین ترتیب روز سپندارمذ از ماه اسفند را جشن اسفندگان یا سپندارمذگان می نامند و از دیربار آن را به عنوان روز زن، مادر و عشق گرامی داشته اند.

ابوریحان بیرونی از این جشن به عنوان یك جشن كهن یاد می‌كند و اضافه می‌كند كه این روز و ماه از دیرباز جشن زنان شوهردار بوده و همسران بر آنان بخشش می‌كرده‌اند. او همچنین نقل می‌كند كه در آن زمان این جشن را با نام «مردگیران» می‌شناخته‌اند، به این معنا كه زنان از مردان خود هدیه‌ای می‌گرفته‌اند.

اما دلیل برگزاری این جشن در 29 بهمن به این نکته بر می گردد که در تقویم خورشیدی 6 ماه نخست سال سی و یک روز است ما در گاهشمار زرتشتی همه روزهای ماه 30 روز است به همین دلیل روز سپندارمذ از ماه اسفند در گاهشمار زرتشتی برابر می شود با 29 بهمن.

خانه کسرا جشن سپندارمذگان را به همه بانوان شادباش می گوید.